W gruncie rzeczy czyńnik reprodukcji bywa związany z podłożem material­nym utworu filmowego równie luźno i zarazem ścJ.śle jak komplementarny wobec niego czynnik kreacji. Luźno, ponieważ substancjalne bogactwo nośnika zna­czeń, jakim jest tworzywo kinematograficzne, tylko w znikomym stopniu zdol­ne jest wpłynąć na dynamikę ruchu pojąć występującą w danym tekście.Zjawisk tych nie łączy Jakiś stały związekwynikania. Liczne przykłady -banalnej ek­spresji obrazowo-dźwiękowej jednych utworów oraz fascynującego bogactwa znaczeń innych – czerpiących swą siłę wyrazu z umiejętnego ograniczenia wła­ściwości kinetycznych obrazu filmowego – prowadzą do wniosku, że nie tędy przebiega zwykle linia znaczeniotwórczych napięć. Z drugiej strony – powiązanie to ma charakter ścisły, ponieważ budulec kinematograficzny pełni funkcję fizycznego nośnika gry znaczeń tekstu filmo­wego; inspiruje i „zabezpiecza” przebieg tej gry od strony materialnej.czy­ni go empiryczniś dostępnym dla odbiorcy w procesie znaczeniowej rekonstruk­cji.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

Rozgrywa się ono – na zasadzie coincidenYia oppositorum na wszystkich poziomach jego konstrukcji: od elementarnych właściwości fak­tury audiowizualnej aż po wielkie figury semantyczne. Właśnie w niepowta­rzalnie ukształtowanej strukturze materiału filmowego zostaje zapisana i przeniesiona podstawowa informacja związana z procesem widzenia i słyszenia świata, o którym utwór komunikuje. Była już mowa o tym,że utwór filmowy powstaje zazwyczaj na drodze kreacji zbiorowej. Z drugiej jednak strony niewiele jest dziedzin działalno­ści ludzkiej, w których z równą intensywnością objawia się pierwiastek in­dywidualnego udziału poszczególnych twórców.Film bywa nie tylko działem indywidualności reżyserskiej, lecz wpływanań także osobowość scenarzysty, operatora, scenografa, aktora, kompozytora, producenta i innych.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

W e k t o r indywidualizmu koresponduje tutaj w szczególny sposób z „we ktorem poczynań zespołowych. Jest rzeczą trudną, jeśli nie wręcz niemożliwą, wskazać precyzyjnie gra­nicą dzielącą koncepcją dzieła filmowego zawartą w scenariuszu od koncepcji reżyserskiej, a tę z kolei od twórczej inwencji: II reżysera, operatora, scenografa, aktora, kompozytora, montażysty itp.^ W złożonym procesie re­alizacji utworu filmowego uczestniczy w kolejnych stadiach wielu twórców re­prezentujących najróżniejsze specjalności. Trudno więc z aptekarską dokład­nością odmierzać zasługi każdego z nich w powstaniu finalnego rezultatu ekra­nowego.Za przykład weźmy obiekt od strony autorskiej na pozór dość prosty, mia­nowicie scenariusz czyli literacki projekt utworu filmowego. W profesjonalnie zorganizowanych systemach produkcji filmów scenariusz uważa­ny jest od dawna za niezmiernie ważne ogniwo procesu twórczego i stąd bywa często produktem wieloosobowej inwencji. 

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

W kinematografii amerykańskiej już w latach dwudziestych istniał szeroki wachlarz specjalności, z których każ­da wnosiła własną odmienną cząstkę zarówno w wyjściowy zamysł, jak i dalszy przebieg opracowania scenariuszowego . Oto niektóre ważniejsze spośród nich:nowelista (autor noweli flinowej);człowiek, który na „fantatstyczny ponysł” (wytwórnia „Keystone” np. produkująca kilkadziesiąt i więcej filnów rocznie zatrudniała grupę tzw. _< „wildnanów” – etatowych dostarczycieli najbardziej zwariowanych pomysłów na komedię slapstickową albo burleskę, jakiej Jeszcze nie było);fabulator (twórca zarysu konstrukcji fabularnej, często adaptator ekra- nizowaneęro tekstu literackiego);fachowiec od dramaturgii filmowej (później także specjalista od sensa- cji i suspense’u)igagnan (wyspecjalizowany -w projektowaniu pojedynczych szczególnie za­bawnych scen i sytuacji);dialogista (początkowo w kinie niemym autor napisów międzyujęciowych, potem autor dialogów w filmie dźwiękowym);spec od tak zwanej „continuity” (pierwotnie sekretarz planu) czuwają­cy już w scenariuszu nad prawidłową i logiczną konstrukcją całego przebiegu akcji.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

Jeśli dodać do tego ewentualne życzenia i sugestie ze strony dystrybuto­ra, decydujący o wszystkim głos wszechmocnego producenta, który przez cały czas nadzorował prace nad scenariuszem, oraz nieuchronne korekty reżyser­skie wprowadzane do scenopisu i później w trakcie realizacji – trudno wska­zać w tym gronie rzeczywistego autora wzbogacanego i rozwijanego na różne sposoby projektu filmu. ”  Samponysł, choćby najlepszy, w filmie nie wystarcza. Zanim dochodzi do jego realizacji, potrzebna jest faza przygotowawcza zmierzająca do możliwie najpełniejszego i najbardziej precyzyjnego opracowania zarysów przyszłego utworu. Nie zawsze przez reżyeera i niekoniecznie w pojedynkę.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

Zdarza się, że scenariusz dzieła traktowanego potem przez krytyków 1 hi­storyków kina jako wyraz par excellence indywidualnej wizji reżyserskiej pisze kto inny. Orson Welles figurujący w czołówce „Obywatela Kane” jako współautor scenariusza wniósł do literackiego projektu autorstwa Hermana J. Mankiewicza pt. „Amerykanin” zaledwie kilka drugorzędnych zmian i,jak na ironię, właśnie za ten wątpliwy współudział otrzymał jedynego w swej karierze konkursowego Oscara.(Nawiasem mówiąc, to właśnie Welles kilka lat póź­niej poddał Chaplinowi pomysł nakręcenia „Monsieur Verdoux“).  Zdarza się też wcale nierzadko, iż w pracach nad scenariuszem uczestni­czy od początku nie pojedynczy autor, lecz kilkuosobowy zespół specjalistów. 

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

Dla przykładu scanariusz „Słodkiego życia” i „Osiem i pół” pisało wraz z Fellinim trzech innych stałych jego współpracowników: Ennio Flaiano, Julio Pinelli i Brunello Rondi. Kilku stałych scenarzystów (Hashimoto, Oguni, Ki- kushima) zatrudniał również Kurosawa. Wybitni pisarze filmowi mają. niekiedy ogromne zasługi nie tylko w rozwoju twórczości poszczególnych reżyserów, ale 1 całych kierunkó* artystycznych: Prevert dla realizmu poetyckiego, Za- vattini dla neorealizmu, Stawiński dla polskiej szkoły filmowej. Zjawiskiem nie od dziś istniejącym są także długoletnie tandemy scenariopisarskie-reżyserskie: Prevert – Carne, Riskin – Capra, Nichols – Ford, Zavattini – Oe Sica, Gabriłowicz – Rajzman, Spaak – Feyder (a później kolejno Renoir oraz Cayatte), CarriSre – Bufiuel itp. 

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂

Analogiczną prawidłowość w postaci realizacyjnych wią­zań dostrzec można w wielu innych zakresach procesu twórczego w filmie. Za przykład weźmy tym razem twórczy wkład operatora, a właści­wie całej ekipy zdjęciowej. Probiera ten Ilustrowano niejednokrotnie sytua­cją, w której zdjęcia są „lepsze” od filmu. Tak więc, przykładowo, Gabriel Figueroa okazuje się wówczas indywidualnością artystyczną bez porównania większą niż reżyserzy tuzinkowych filmów, których był operatorem. Zauważmy jednak przekornie, że perfekcyjne zdjęcia wyłamujące się z filmowej całości są na swój sposób „złe”, ponieważ kunszt operatorski nie ma w niej dosta­tecznego uzasadnienia, wyczerpując swój sens w pocztówkowej urodzie filmo­wej fotografii.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂