Sam Kodeks jest wykładnią intencji oraz zestawem konkretnych przepisów, do których powinny się stosować wszystkie osoby i instytucje związane z działalnością reklamową: zleceniodawcy, pośrednicy, agencje reklamowe oraz zarządzający środkami masowego przekazu. Odwołuje się on do kodeksów Międzynarodowej Izby Handlowej oraz ich polskich odpowiedników, o ile takowe powstaną (art. 3). Ze względu na specyfikę poszczególnych form reklamy, przyjmuje się zasadę, że powinny być one oceniane ze względu na ich prawdopodobny wpływ na konsumenta (art. 5).Kodeks przyjmuje następujące zasady podstawowe: Każda reklama powinna być zgodna z zasadami obowiązującego prawa i przyjętymi powszechnie normami obyczajowymi, a ponadto uczciwa i rzetelna (art. 7).
Archive for the Stan zareklamowania Category
KAŻDA REKLAMA
1. Każda reklama powinna być przygotowana zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji oraz powszechnie akceptowanymi zasadami prowadzenia działalności gospodarczej (art. 8). Reklama nie może powodować żadnych uciążliwości lub niedogodności dla klienta – w szczególności z odbiorem przekazu reklamowego nie mogą się wiązać żadne dodatkowe koszty ponoszone przez klienta (art. 9).Reklamy powinny być formułowane w taki sposób, by nie nadużywały zaufania konsumenta, ani nie wykorzystywały jego braku wiedzy lub doświadczenia (art. 10).Żadna reklama nie powinna podważać społecznego zaufania do reklamy w ogóle (art. II).Reklamy powinny być łatwe do zidentyfikowania – bez względu na ich formę i użyty środek przekazu.
REKLAMA PRODUKTÓW NIEDOPUSZCZALNYCH
Jeżeli reklama ukazuje się w środku przekazu zawierającym serwis informacyjny lub materiały redakcyjne, winna być od nich wyraźnie oddzielona w sposób nie budzący jakichkolwiek wątpliwości (art. 12).Cały rozdział trzeci Kodeksu poświęcony jest „reklamie niedozwo- lonej”. Do takiej reklamy jego twórcy zaliczają reklamę produktów nie dopuszczonych do legalnego obrotu, np. narkotyków (art. 13). Zgodnie z art. 14 reklama nie powinna:bez uzasadnionych potrzeb bazować na wykorzystywaniu czyje- gokolwiek lęku,odwoływać się w negatywny sposób do przesądów, uprzedzeń i zabobonów, zawierać treści, które mogłyby prowadzić do aktów przemocy lub propagować je, wyrażać aprobaty dla dyskryminacji ze względu na przynależność rasową, religijną, płeć, przekonania polityczne, kalectwo bądź jakąkolwiek chorobę.
NORMY OBYCZAJOWE
Zawierać stwierdzeń bądź prezentacji godzących w akceptowane powszechnie normy obyczajowe, bez powodu, uzasadnionego ważnymi względami edukacyjnymi lub społecznymi, zawierać jakiejkolwiek wizualnej prezentacji lub opisu niebezpiecznych praktyk bądź sytuacji, które ukazują lekceważenie podstawowych zasad bezpieczeństwa, zawierać stwierdzeń, treści lub prezentacji wizualnych mogących sugerować lub propagować okrucieństwo w stosunku do zwierząt lub niszczenie przyrody,nadużywać technicznych środków przekazu (w szczególności telefonów, teleksów i telefaksów) do rozpowszechniania treści reklamowych,wykorzystywać tzw. efektu podprogowego lub oddziaływać w jakikolwiek inny sposób na podświadomość konsumenta stwarzać jakichkolwiek uciążliwości dla odbiorców.
WPROWADZANIE KLIENTA W BŁĄD
Art. 15 postuluje niestosowanie reklamy wprowadzającej klienta w błąd, szczególnie jeżeli chodzi o: rodzaj wyrobu, producenta, pochodzenie handlowe i geograficzne, ilość, skład, sposób i datę produkcji, termin ważności lub przydatności do spożycia, przydatności do określonego celu oraz zakres użycia,) wartość produktu i jego całkowitą cenę, warunki płatności, sprzedaży ratalnej, zasad udzielania kredytu, wypożyczenia, wzięcia w dzierżawę oraz leasingu warunków dostarczenia, wymiany, zwrotu, naprawy, konserwacji, zaopatrzenia w materiały eksploatacyjne oraz kosztów i warunków transportu bądź dostawy, warunków gwarancji bądź rękojmi,o praw autorskich, patentów, znaków firmowych i handlowych,nazw wzorów i modeli,wysokości świadczeń na cele dobroczynne.
REKLAMA NEGATYWNA
Ponadto, zgodnie z Kodeksem, reklamy nie powinny w niewłaściwy sposób używać danych bądź cytatów z publikacji technicznych i naukowych. Dane statystyczne nie powinny być przedstawione w sposob implikujący ich większą wagę lub znaczenie. Nie powinno się także w niewłaściwy sposób używać terminów naukowych. Reklama porównawcza jest dopuszczalna pod warunkiem, że zawiera informaqe prawdziwe i użyteczne dla konsumenta i nie wprowadza go w błąd. Musi byc również zgodna z zasadami uczciwej konkurencji.Reklama negatywna jest dozwolona, o ile zawiera informacje prawdziwe i użyteczne dla konsumenta oraz jest uzasadniona ważnym interesem społecznym (np. reklama antyalkoholowa).
ZGODNIE Z KODEKSEM
Zgodnie z art. 18, reklama nie powinna dyskredytować żadnej firmy, działalności gospodarczej lub zawodu związanego z przemysłem lub handlem, ani tez żadnego produktu lub usługi. Reklama nie może wyrażać wobec nich pogardy, nie powinna także narażać ich na śmieszność lub lekceważenie. Reklama nie powinna zawierać jakichkolwiek świadectw lub poświadczeń, chyba że są one autentyczne i związane z doświadczeniami osoby, która je wydaje (art. 19). Z kolei art. 20 dopuszcza reklamę broni, alkoholu, tytoniu, leków, parafarmaceutyków, usług ubezpieczeniowych, gier losowych, usług lekarskich lub adwokackich oraz produktów zawierających związki chemiczne szkodliwe dla środowiska jedynie w zakresie dopuszczonym przez stosowne ustawy i rozporządzenia.
INFORMOWANIE O NIEBEZPIECZEŃSTWIE
Zwraca się w nim uwagę, że reklamy tych towarów powinny informować o niebezpieczeństwie.Bardzo istotny, ze względu na temat niniejszego opracowania jest rozdział czwarty Kodeksu: „Reklama skierowana do dzieci”. Art. 26 określa, że reklamy nie powinny wykorzystywać naturalnej łatwowierności dzieci ani też braku doświadczenia młodzieży oraz nadużywać ich poczucia lojalności. Zgodnie z art. 27, reklamy adresowane do dzieci i młodzieży lub prawdopodobnie mogące wywierać na nie wpływ nie powinny zawierać żadnych stwierdzeń lub prezentacji wizualnych, które mogłyby spowodować wyrządzenie im szkód psychicznych, moralnych lub fizycznych.