Na wieść o kłopotach finansowych De Siki w przededniu realizacji „Zło­dziei rowerów” (1949) sławny producent amerykański David 0. Selznick po­spieszył z następującą ofertą: „O.K., sfinansujemy koszty produkcji, ale główną rolę muai zagrać Gary Grant”. Inną nie mniej intratną propozycję po­legającą na zakupie gotowego filmu przez Jedną z potężnych sieci dystrybu­cyjnych odrzucił kilka lat później Albert Lamorisse. Jedynym, lecz niemo­żliwym dla twórcy do spełnienia warunkiem dystrybutora było tym razem do­kręcenie happy endu zamiast tragicznego finału, którym kończy się „Biała grzywa” (1953). Z drugiej strony – „zespół nkdawcy” istnieje wyznaczony przez koniecz­ność wspólnych, najczęściej wieloosobowych działań wewnątrz grupy twórczej. Poczynania te mają każdorazowo postać swoistą, zależną przede wszystkim od formuły rodzajowej i gatunkowej, ale też i sposobu realizacji powstającego utworu. 

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂