Im bliżej współczesności, tym bardziej oczywiste wydaje się twierdzenie, iż głównym autorem filmu’jest jego reżyser jako osoba wywierająca rtajwiększy wpływ na finalną budowę dzieła, semantyczną wartość poszczególnych składników,efekty pracy wszystkich realizatorów itp. Wybitna indywidualność reżyserska bywa magnesem, z którego siły przyciągania zarówno producent jak dystrybutor zda­wali sobie doskonale sprawę już w epoce kina niemego. W oryginalnej czołów­ce „Chciwości” (1924), dzieła bezprzykładnie zmasakrowanego przez montaży­stów M-G-M na polecenie szefa produkcji Irvinga Thalberga, jak na ironię widnieje napis: „Personally directed by Erich vop Strohein”, zaś „Napoleo­na” Abla Gance’a (1927) niczym w dobie największych triumfów kina autorskie­go reklamowano za pomocą hasła: „Napoleon vu par Abel Gance”.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂