Wszystkie, by tak rzec, znaki rozpoznawcze autorstwa są bowiem – o czym można sią przekonać obserwując sposób ich istnienia i moment zmiany – niczym innym jak rodzajem swoistego szyfru,społecznie określonym fragmentem świadomości kulturowej, rzutującym zarówno na praktykę twórczą, jak i sferą odbioru, a zatem na cały proces filmowej komunikacji. Wszelką koncepcję autorstwa czytelną w pojedynczym filmie (twórczości, kierunku, epoce czy stylu, odbioru) określa nie tylko czynnik innowacji, lecz także czynnik tradycji., Zagadnienia teoretyczne kojarzą sią w ty* punkcie szczególnie blisko z problematyką historyczną. Fakt autorstwa Jest zjawiskiem historycznie określonym nie dlatego, że towarzyszą mu skostniałe w przeszłości stereotypy autorskie, zmumifikowane wyobrażenia autora itp.