Wyobraźmy sobie społeczeństwo, w którym, podobnie jak w średniowiecznej Europie Zachodniej, obowiązywały surowe moralne, religijne i sądowe kary za uprawianie lichwy, czyli za wysokie oprocentowanie pożyczek. Teraz przyjmijmy, że społeczeństwo to nie ma środków akumulacji kapitału ani dóbr materialnych, nie potrafi przechowywać przez dłuższy czas żywności i innych łatwo psujących się produktów. Produkcja i konsumpcja dóbr pierwszej potrzeby jest ściśle powiązana z rolniczym trybem życia. W takiej sytuacji zwalczanie lichwiarstwa ma sens, po­nieważ nikłe są szanse na wzrost ekonomiczny, a czyjś awans społeczny oznacza degiadację kogoś innego.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂