Nie ma autorów, są tylko filmy – usiłują dowodzić reprezentanci tego nurtu: francuscy, brytyjscy, amerykańscy. Powierzchownie przyswojony strukturalizm (a raczej niby-strukturalizm pełniący rolę etykiety) pozwala np. francuskiemu krytykowi M.Blanchotowi stwierdzić expressis verbis: „Bierzemy dzieło jako takie, uwalniając je od obecności autora” . Tak oto przeniesiony w sferę abstrakcyjnego niebytu ..autor bez dzieła” okazuje się w końcu elementem najzupełniej zbędnym .Zasadnicze nieporozumienie. W rzeczywistości strukturalizm naląży do tych orientacji badawczych, które bynajmniej nie są skazane na bezwzględną konieczność odrywania dzieła od jego autora. Całkiem przeciwnie – stanowi on sposób refleksji nad sztuką na tyle otwarty i integralny, by wszechstronnie odsłaniać indywidualny charakter twórczości filmowej i równocześnie nie tracić z pola widzenia Jej społecznych kontekstów.
Dodane dnia Luty 19th, 2016 przez Jeremi
PRZYSWOJONY STRUKTURALIZM

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )