W zachodzącym realnie procesie komunikacji świadomość autorstwa filmu może praktycznie nie istnieć lub występować w postaci ledwie dostrzegalnej jako pochodna ogólniejszego – niekoniecznie związanego bezpośrednio z kine­matografią – mechanizmu kulturalnego. Czy znaczy to jednak, że w ogóle moż­liwe jest pojęcie filmu bez autora? Czy autor filmu – choćby całkiem anoni­mowy w swych zewnętrznych odniesieniach wobec realnej osoby – może kiedy­kolwiek uchodzić za byt fakultatywny? Nawet, jeśli w danym przekazie jego twórca (albo jeszcze inaczej: sprawca) nie pozostawił po sobie żadnych in­dywidualnych śladów? .„Nie ma dzieł, są tylko autorzy” – deklarował niegdyś, powtarzając znany aforyzm Jeana Giraudousc, młody krytyk filmowy Franęois Truftaut.

Jeremi

Cześć! Miło mi gościć Cię na moim blogu! Znajdziesz tutaj wiele wpisów z kategorii mediów i reklamy, mam nadzieję, że tematyka bloga Cię zainteresuje i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej. Jeśli masz jakieś pytania to skorzystaj z formularza kontaktowego lub skomentuj wpis, na pewno sie do Ciebie odezwę 🙂